نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
Associate Professor, Department of Philosophy, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran
چکیده
Plato's views heavily pierced Christian philosophy, filled with religious fervor and irreligious philosophy of continental philosophies such as Heidegger's. This paper focuses on the impact of Platonic philosophy on the development of Christian philosophy with special reference to Heidegger's reading of Plato. Platonic spirit has not only been confined to Christian philosophy in the Middle Ages but even in the contemporary period attracted the attention of philosophers like Heidegger. There is a debate among Christian theologians concerning the role of Plato's philosophy in developing Christian philosophy. Similarly, there is controversy among the opponents and proponents of Heidegger as to whether he succeeded in conducting a constructive dialogue with Plato and benefiting from his views, or, by misreading him, he sought to call into question and overcome Plato's philosophy. The author holds that Heidegger has been considerably indebted to Plato in his philosophical development, but his way of approaching Plato is different from that of other classic commentators. He made a new beginning by approaching Plato from the postmodern perspective and transcending modernity. The main objective of Heidegger was to reconceive the original character of philosophy; to do so, he began his work by rereading Greek philosophy, particularly Plato's philosophy. In this article, Heidegger's works on Plato, such as Plato's Sophist, The Essence of Truth, and Parmenides, have been studied to bring to light his way of dialogue with Plato.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
ماهیت افلاطونی فلسفه مسیحی با تاکید بر خوانش هایدگر از افلاطون
نویسنده [English]
- علی نقی باقرشاهی
دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، قزوین، ایران
چکیده [English]
آرای افلاطون به‌شدت هم در درون فلسفة دینی مسیحیت رخنه کرده و هم در آرای غیردینی فیلسوفان قاره‌ایک به‌ویژه فلسفة هایدگر تأثیر زیادی داشته است. این مقاله به بررسی این تأثیرات پرداخته و آرای گوناگون در این‌باره را بررسی کرده است. هدف از این نوشتار این‌است که نشان دهد تأثیر افلاطون فقط محدود بر دورة قرون وسطی نبوده، بلکه در دورة معاصر نیز تأثیرگذار بوده و در شکل‌گیری فلسفة هایدگری سهم داشته است. دربارة اینکه آیا هایدگر دیالوگی سازنده با افلاطون داشته، یا برعکس، در مورد افلاطون دچار نوعی سوء فهم شده است، میان مفسران و منتقدان هایدگر اختلاف نظر وجود دارد که در این مقاله به آنها اشاره می‌شود. به نظر نگارنده این مقاله، روح حاکم بر فلسفة مسیحیت در قرون وسطی بیشتر افلاطونی بوده، به‌طوری که برخی از آبای کلیسا، افلاطون را یک مسیحی قبل از مسیحت می‌دانستند. در مورد هایدگر نیز اعتقاد بر این‌است که او دیالوگی سازنده با افلاطون داشته و در تکوین آرای خود، متأثر از وی بوده است. در این مقاله برای بررسی دیالوگ هایدگر با افلاطون، به آثار هایدگر درباره افلاطون ـ‌مانند سوفیست افلاطون، ذات حقیقت، و پارمنیدس اشاره شده است.
کلیدواژه‌ها [English]
- افلاطون
- هایدگر
- فلسفه مسیحی
- وجود
- دیالوگ
- پست مدرن
- فلسفه یونان
)